Wie dacht dat Bilzen na een tweede keer te mogen stemmen, nu een beter bestuur met een nieuwe politieke cultuur zou krijgen is er aan voor de moeite! Het nieuwe was wel dat met het punt over standpijpen de inside-jokes van het meerderheidsoverleg nu publiek worden gespeeld. Meent men door grappen nu echt het beleid op te smukken?  

De gemeenteraad dd 05/11.2019 was gewoonweg een blaam voor de Bilzerse bevolking, en dan heb ik het niet over de komst van het asielcentrum. Maar wel over deze twee ervaringen:

• Wat al drie vergaderingen lang wordt verkondigd om over de partijen heen na te denken over het beleid in Bilzen blijft enkel een belofte vol met holle woorden!
• Een echte discussie over een nieuwe beleid in Bilzen blijft onmogelijk door een voortdurende gehakketak van oude meerderheid op nieuwe meerderheid en vooral omgekeerd. De burger kan de onderlinge afrekening missen als kiespijn!

Eigenlijk verdient Bilzen beter, zeker met de slogans van de verkiezingen: trots op bilzen (lees: trots op eigen zitje) en beter bilzen (lees: beter voor wie?)! Maar de verkiezingsmodus van beloften blijft doorgaan: zodra de meerjarenbegroting wordt voorgelegd zal het duidelijk worden. Er werd ook beloofd voor meer inspraak voor de oppositie, maar ook dat blijft bij holle woorden.

Bilzen trots op eigen beslissingen! Dat mag men zijn. De beslissing om sommige verkiezingsbeloften onmiddellijk te realiseren lukt blijkbaar wel en hoeft niet te wachten op de hocuspocus van de meerjarenbegroting. De zo sterk opgehemelde herinvoering van de mantelzorg is goedgekeurd. Jammer dat het gebeurde op basis van een besluit dat rammelt van alle kanten. De echte noden van de mantelzorgers lost men niet op met het geven van een schamel aalmoes. En een aangekondigde mantelzorgdag zal dit waarschijnlijk niet oplossen, tenzij het verder gaat dan een koffie en wat koeken en vooral de eigenshowfoto’s van de meerderheid. Het heen en weer geroep over cijfers van vroeger en nu maakte het voor de burger niet eenvoudiger om te volgen. De bevoegde schepen was zichtbaar geïrriteerd.

Het huishoudelijk reglement voor de gemeenteraad werd ook goedgekeurd, maar op geen enkel moment was er enige positieve aandacht voor de inbreng van de oppositie. No way, een punt van de oppositie aanvaarden is not done! En de burger, hij zal moeten wachten op betere tijden om zijn zeg te kunnen doen bij de gemeenteraad.

Wat verder opvalt: heel vaak ontbreekt het aan een echte visie. Ad hoc worden punten goedgekeurd meerderheid-oppositie, maar op elke vraag naar een diepere visie over bijvoorbeeld mantelzorg, over jeugdwerking, over gehandicaptenbeleid, over kerkenplan, over trage wegen, over horeca-uitbating op openbare sites kwam er geen antwoord tenzij veel euh, euh en dat komt met de meerjarenbegroting.

Over de discussie rond het asielcentrum kan maar een ding gezegd worden: op kap van mensen op de vlucht en op kap van buurtbewoners die zich onzeker voelen willen scoren hoort niet thuis op een plek waar men echt aan beleid zou moeten doen. Het ontbreekt de huidige meerderheid hierbij niet aan leiderschap, maar aan een visie over de hele uitdaging. Zonder die visie blijft het bij een heen en weer geroep zonder de burger aux séreux te nemen! Hopelijk zal dit veranderen als een en ander wat afgekoeld is.

Mijn grootste ontgoocheling: het bijkomend punt van  Groen werd onthaald met grote bravoere door de bevoegde schepen: "Groen had blijkbaar aan tafel gezeten om mee te schrijven aan het beleid terzake". Zoals altijd met veel show kwam dan een hele uitleg wat men allemaal doet en gedaan heeft en wat men allemaal gaat doen. Maar dan was er enige aarzeling om te stemmen over het bijkomend punt. Na aandringen kwam de stemming er dan toch, en ja, wat dacht je: de meerderheid stemt het punt gewoon weg! Oppositie mag geen punt goedgekeurd krijgen, no way! Dit kon anders! Dit zal anders moeten in de toekomst!