Een marathonzitting kondigt zich aan. Maar het blijft opmerkelijk dat de voorzitter oproept om niet in detail te gaan wegens tijdsgebrek.Typerend voor een beleid dat geen ambitie heeft: “Geen vragen stellen want we hebben geen tijd!” versus “Hoe kunnen we er samen voor zorgen dat we op een andere manier omgaan met een overvolle agenda zodat er ruimte is voor alle vragen?” Dergelijke uitdaging is niet besteed aan het huidig beleid in Bilzen.  

Tijdens de vorige impressies hebben wij hier vaak gewezen op de gebrekkige geluidskwaliteit in de raadszaal. Wat goed is mag gezegd worden, ook al kan het toevallig zijn: bij deze vergadering was de geluidskwaliteit merkelijk beter! Nu nog de schepenen en de raadsleden attent maken op een goed gebruik van micro’s en de burger kan de discussies beter volgen.

Toch opmerkelijk dat er vaak verwezen werd naar de commissievergaderingen, volgens de meerderheid was daar reeds alles voldoende besproken, volgens de oppositie bleven na de commissievergadering toch nog heel wat vragen en onduidelijkheden. Wel opvallend was dat er staande vergadering meer dan eens documenten werden rondgedeeld om agendapunten toch wat te verduidelijken of te verbeteren. Verder hoorden we meer dan een keer: de toekomst zal uitwijzen dat de meerderheid goed bezig is, eens als alles duidelijk, als alles in het juiste kader staat en de volledige beleidsplannen op tafel liggen. De toekomst lacht ons toe.

Nieuwigheid in Bilzen: daar waar vroeger nooit een motie werd gestemd waarbij men zich richt naar een hogere overheid, kwam deze meerderheid wel voor de dag met de goedkeuring van een motie vanuit de milieuraad: aansluiten bij de statiegeld alliantie. Super dat men eindelijk een voorstel van de milieuraad volgt. Vorige legislatuur kwam dit voorstel ook, maar werd door de meerderheid weggestemd. Nu kwam het voorstel vanuit de milieuraad op het bordje van de meerderheid en werd goedgekeurd. Jammer genoeg zal dit bij een symbolische stemming blijven.
Benieuwd
(a) of er in de toekomst nog dergelijke moties door een stemming geraken en
(b) of meerderheid zal ingaan op voorstellen van de oppositie om echte maatregelen te nemen in verband met sluikstorten en dergelijk.

Ondertussen is de raad aan de punten van retributie, belastingen en meerjarenbegroting.
Een immense opdracht voor de administratie om alles op de juiste plaats in de juiste kolommen te krijgen want het moet kloppen. Hiervoor had iedereen een dikke pluim voor. De ene fractie al wat meer uitgebreid dan de andere, de fractievoorzitters van de meerderheid met een voorgekauwde , zelfs bijna gekopieerde brief, alsof het om een nieuwjaarsbrief ging. En dan vond de meerderheid het ook nodig om nog even met een pluim gooien naar de samenwerking tussen de meerderheidspartijen die tot voor enkele maanden met getrokken messen tegenover elkaar stonden bij de verkiezingen en dan nu samen mekaar gevonden hadden.

Wie anders dan de schepen van financies kon dit stuk over de begroting beter inleiden? Nee, de betreffende schepen deed dit op zijn gekende manier: met veel onduidelijke verwijzingen naar de megacijfers en met heel veel woorden. Hij kent het cijfermateriaal, althans hoe het met mekaar samenhangt, zelfs al is er blijkbaar geen echte samenhangende visie door het geheel te vinden. Of zoals de Bilzen Bruist het omschreef: “we dronken een glas, we pisten een plas en alles bleef hetzelfde” of zoals Johan Danen het afrondde: “cijfers kloppen, maar er is geen ambitie!”

Hopelijk zit er dan wel een globale politieke visie achter de sturing van de kloppende cijfers, maar die blijkt niet uit wat nu op tafel ligt. Vorige raadszittingen werd steevast verwezen naar het meerjarenplan, maar de oppositie bleef op zijn honger zitten en weer werd verwezen naar de toekomst.

Voor de burger was het totaal niet te doen om te volgen. We werden om de oren geslagen met verwoorden van strategische nota’s, doelstellingen, actieplannen en acties … heel veel duistere uitleg. Kon men niet komen met een duidelijk beleidsplan, waarbij de keuzes duidelijk omschreven zijn en wat dit betekent voor de cijfers en vooral wat dat betekent voor de burger. Of moeten we hiervoor de Demer raadplegen. Jammer genoeg staat in de Demer maar een stuk, de halve waarheid. Bij de besparingen in de Vlaamse en Federale regering werd steevast verwezen naar het fabeltje dat de werknemers op het einde van de maand netto meer overhouden, vandaag op de gemeenteraad wordt steevast verwezen naar een belastingdruk vermindering: ik weet dat ik meer zal moeten betalen, hier en daar minder, maar op veel plaatsen meer .. we drinken een glas en de rest ken je …

Samengevat zou je kunnen zeggen dat het geheel aan retributies en belastingen, waartussen voor de burger geen verschil is, ingewikkelder wordt en dat er een te hoge drempel wordt ingebouwd voor de burger om te genieten van voordelen. Gewoonlijk stelt men voor om het principe KISS aan te houden: “keep it simple and stupid.” Het gedeelte stupid is hier bereikt tot in het absurde toe waarbij men zalenverhuur opdeelt in 1/3 en 1/3 en 1/3 om te komen tot 3/3 huur om dan de mogelijkheid in te bouwen om 1/3 huur te annuleren alsof iemand anders dan dat 1/3 zou inhuren. Men had het beter eenvoudiger gehouden, maar dat is te ingewikkeld voor deze meerderheid.

En dan toch nog eentje om te onthouden: de kinderopvang. Op voorstel van Bilzen Bruist werd een zeer nobel amendement voorgesteld om een hart onder de riem van pleegouders te steken met een vermindering van de bijdragen voor kinderopvang. En zoals gewoonlijk volgde veel uitleg vanuit de meerderheid wat men zo al ging doen voor de pleegouders … maar nee, het amendement werd weggestemd!!! Een gemiste kans als echte waardering voor pleegouders. Wedden dat men dit een van de volgende keren vanuit de meerderheid zal rechtzetten met een eigen voorstel?

Verder moet ik toch aangeven het verschil in de toonzetting bij de verschillende fracties in de oppositie: van hevige na-verkiezings-rancune bij sommigen tot een oproep om positief in te gaan op voorstellen. Bij de meerderheid maar één boodschap: “wij hebben gelijk en wij gaan door zonder echt te luisteren naar de oppositie.”

Heel veel vragen blijven over de visie op leegstand en verkrotting, de visie op communicatie en burgerparticipatie, over fiets- en andere beleidsplannen, over stimuleren van lokale handel en echte duurzaamheid, over aanpak kinderarmoede en diversiteitsbeleid (dat dan ook onder tabje armoede staat …), er blijft onduidelijkheid over de besteding van het open-ruimte-fonds … veel vragen die blijven liggen en getuigen van geen ambitie! Deze meerderheid zal een mooi verpakt verhaal brengen, maar de twijfel blijft.

En dan wordt gezegd “Er is heel veel aan het komen!” Ik dacht dat vorige keren gezegd werd dat het kwam met het meerjarenplan, dus toch weer niet. Misschien is het zoals de voetgangers in Meershoven: het komt eraan, maar let op waar je loopt en breek je benen niet.

En toen was het ineens middernacht, men pauzeerde even … ondergetekende is na de pauze niet meer teruggegaan. Blijkbaar werd achteraf nog een paar uurtjes doorgegaan met de stemming per artikel … dit kon anders!